DDT Magazine

เย้ เย้ เย้….มาแร้วมาแร้ว…..รอคอยอยู่นาน ได้อ่านแว้ว สมใจปรารถนา 555+

100 อัลบัมน่าเก็บจากทศวรรษก่อน
เห็นพาดหัวแล้วปวดใจเหมือนกันเพราะรวมกันบ่อยเหลือเกิน
กลายเป็นนิตยสารของคนยุคโน้นไปซะแล้ว

นับกันบ้างรึเปล่าอัลบั้ม ModernDog ชุดแรกได้ลงหนังสือกี่เล่มแล้ว(เล่มละหลายๆครั้งด้วย)
พอ MD ออกชุดใหม่มาปุ๊บใครไปสัมพาษณ์ก็จะถามถึงชุดนั้นทันที
วนๆเวียน อ่านจนปวดหัว หลายๆคอลัมน์ก็เขียนเรื่องซ้ำๆกันในเล่มเดียว แถมไม่มีประเด็นใหม่ด้วย
เหมือนเอาแบรนด์ fat radio มาปั๊มขายเอาใจน้องๆ(ที่คาดว่าแนว)ให้ได้สะสมกัน
ก็เห็นใจเหมือนกัน เข้าใจว่าตั้งใจทำกันทุกคอลัมน์นั่นแหละ แล้วก็นิตยสารที่มี main เป็นเรื่องดนตรี ทำให้ทางมันแคบไปบ้าง
แต่อยากให้พาคนอ่านหนีไปให้พ้นๆวังวนสิบกว่าปีก่อนได้มั๊ย อยากเห็น ddt เป็นผู้นำนิตยสารเพลงเพื่อการฟังจริงๆ ไม่ใช่นิตยสารเพื่อให้คนซื้อมั่นใจว่า ข้าแนวแล้วนะเนี่ยนะ

เหมือน ddt เป็นต้นไม้ต้นเดียวต้นเดิมที่มียอดใหม่ๆเกิดขึ้นมาแซมๆบ้าง
ของ a day(กลุ่มลูกค้าใกล้เคียงกัน)จะเปลี่ยนต้นไม้ใหม่หมดเดือบทุกเดือน แน่นอนว่ากิ่งก้านใบก็ไม่ซ้ำกับต้นที่แล้วด้วย

ถ้าต้นไม้ของ a day เป็นโครงเรื่องที่ create ใหม่กันทุกเดือน จนวันนี้แทบจะกลายเป็นป่าของความน่าสนใจไปแล้ว

ต้นไม้ของ ddt คงจะเป็นซากไม้แห้งๆ ที่มีแต่กาฝากยุค alternative แหมะอยู่เต็มไปหมด เลื้อยไปเลี้อยมา ส่วนยอดใหม่ๆก็เล็กเกินจะเป็นจุดสนใจ

รับกองบรรณาธิการ เพิ่มมั้ยครับ